Hoe ga je om met je kind bij oorlog(sdreiging)?

Kinderen krijgen er al snel wat van mee en kunnen hierover vragen, angsten en onzekerheden hebben. Als je als ouder met je kind hierover in gesprek gaat, kun je ervoor zorgen dat je kind zelf geen conclusies trekt uit de flarden informatie die het opvangt en kun je de angst voor zijn. Hoe en of je het gesprek aangaat met je kind, is ook sterk afhankelijk van de leeftijd:

• Kinderen van 0-2 jaar hebben natuurlijk nog geen besef van nieuws, maar het is wel beter om beelden en geluiden bij ze weg te houden
• Kinderen van 2-4 jaar kunnen nog geen onderscheid maken tussen werkelijkheid en fantasie. Voor deze leeftijd is het advies om geen aandacht te besteden aan nieuws uit de media.
• Kinderen van 4-6 jaar kunnen nog steeds niet altijd het verschil maken tussen fantasie en werkelijkheid, maar betrekken nu wel meer op zichzelf. Het kan zijn dat ze zich zorgen gaan maken, maar dat ze dit niet altijd uiten. Het is dan goed om alert te zijn op signalen als niet alleen durven zijn, niet kunnen slapen en in de broek plassen. Het is dan heel belangrijk om je kind troost en veiligheid te bieden
• Kinderen van 6-8 jaar horen en zien meer van het nieuws, zowel thuis als op school. Zij zijn in staat zich in anderen te verplaatsen en leven mee met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten die in een oorlogsgebied wonen. Daarnaast kunnen ze snel schakelen naar andere onderwerpen: het ene moment gaan de gedachten over oorlog en het andere moment over iets veel luchtigers. Voor kinderen van deze leeftijd is het goed om het initiatief voor het praten over de oorlog bij het kind zelf te laten. Niet opleggen of actief vragen, maar het kind de ruimte geven om op eigen tempo, eigen manier en naar eigen interesse kennis te nemen van het nare onderwerp
• Kinderen van 8 tot 12 jaar begrijpen veel van het nieuws. Ze zijn in staat om verschillende standpunten te begrijpen en kunnen hierover ook met elkaar of met volwassenen in gesprek gaan. Kinderen nemen makkelijk de mening van volwassenen over en kopiëren gedrag én standpunten. Kinderen in deze leeftijd zijn daarnaast vaak idealistisch: ze willen vrede en zijn begaan met het lot van anderen. De bereidheid om in actie te komen is groot. Bijvoorbeeld initiatieven tot inzamelingsacties, vanuit hun behoefte om positief bij te dragen aan het verbeteren van de wereld. Ook hebben ze behoefte aan het zelf zoeken van informatie. Geef kinderen de kans om dat te doen, maar houd daarbij goed in de gaten dat het geschikte (betrouwbaar en leeftijdsadequaat) bronnen zijn. Bijvoorbeeld:
• Antwoord op jullie vragen over de oorlog in Oekraïne|NOS jeugdjournaal
• Kidsweek.nl (vanaf ongeveer 7 jaar)
• Jeugdjournaal.nl

Geef als ouder eerlijk en beknopt antwoord, maar treedt niet in details. Het is wel goed om te proberen met een geruststelling af te sluiten. Bijvoorbeeld door in dit huidige conflict met de Oekraïne te zeggen dat er veel landen bezig zijn om te zorgen dat we stoppen met vechten en weer gaan praten. Daarnaast kan het ook geen kwaad om te erkennen dat pijn en verdriet bij het leven horen. Dit biedt je kind een realistisch perspectief over het leven: soms voel je jezelf gelukkig, maar soms ook niet. Op die manier maak je je kind alleen maar weerbaarder.

(voor dit artikel zijn meer bronnen geraadpleegd)